кама | ж.

Краток нож со сечила од двете страни, бодеж; краток остар нож воопшто. Надена на коланот по два пиштола и по една кама.

камара | ж.

Вдлабнатина, долап во ѕидот, во вид на прозорец за ставање на ситни работи. Го зеде пагурчето од камарата и се напи ракија.

камарила | ж.

Дворска група, клика која преку интриги влијае врз државните работи во своја корист. Дворска камарила. Политичка камарила.

камата | ж.

Добивка што се прима за позајмени или вложени пари; интерес. Парите ќе ги врати во најскоро време со голема камата.

каматен | прид.

Што се однесува на камата. Каматна сметка. Каматна стапка.

каматник | м.

Тој што дава пари на заем со камата.