лајач | м.

Тој што вика, се кара. Лајачот не престана да вика уште цел час.

лајкучка | ж.

(бот.) боливач, камилица.

лајнар | м.

Навредлив израз за човек;

лајнен | прид.

Што се однесува на лајно.

лајненица | ж.

лајно | ср.

Измет; гомно. Згазна во лајно.

Лајпциг | м.

Град во Германија.

лајсна | ж.

Долга, тесна дрвена, метална или пластична летвичка со која се покриваат или се спојуваат рабови од нешто. Останаа уште лајсните да се исковаат.

лајтмотив | м.

Основен мотив што се повторува во музичко дело, тема.

лајтнант | м.

Офицерски чин;