ластар | м.

Млада гранка на винова лоза. Лозата пушташе нови ластари.

ластарест | прид.

Што е како ластар; што е слаб и висок. Ластареста девојка.

ластари | несв.

Пушта ластари. Лозата ластари.

ластегарка | ж.

Прачка, гранка.

ластик 1 | м.

а) Растеглива лента или ткаенина изработена од гумени и текстилни нишки. Џемпер со ластици на ракавите. Носеше тесни, ластик‒пантолони. б) Игра со растеглива лента преку која се прскокнува.

ластик | м.

Удар по главата со затегнување и отпуштање на прстите. Биди мирен, да не добиеш некој ластик.

ластовица | ж.

Преселна птица со чаталеста опашка и зашилени крилја, црна со бел преден дел; Hirundinidae. Ластовиците направија гнездо под нашата стреа.

ластовичин | прид.

Што ѝ припаѓа на ластовица, што се однесува на ластовица. Ластовичино гнездо. Ластовичина песна.

ластунка | ж.

Издолжено стебло на растение што лази (лубеница, диња, тиква и сл.).