лач | м.

Сончеви лачи.

лачен | прид.

Што е премачкан со лак, лакиран. Лачени чевли.

лачи | несв.

Произведува и испушта некаква материја. Плунката ја лачат три пара плункови жлезди. Надбубрежната жлезда лачи адреналин.

лачка | несв.

задева.

лашко | м.

Тој што лаже;

ле | чест.

За засилување на исказот при обраќање или при повикување. Тинке ле, млада невесто! Мајко ле, моја мајчице! Горо ле, горо зелена!

леа | ж.

Мала, изделена површина добро обработена земја во градина (цветна или зеленчукова) во која се сее или се сади. Леа со лалиња 2. Ред, трап на обработена земја во кој се сади семе или расад. Зад куќата најде само една леа со зелки. Леи со тутунов расад.

леан | прид.

Што е добиен со леење. Леано железо.

леандер | м.

леар | м.

Тој што работи во леарница, тој што лее. Во војната работеше како леар на бомби.