лектура | ж.
Читање и исправање јазични грешки, јазично уредување на авторски текст.
лекува | несв.
Совладува некоја болест или некоја повреда. Лекарот што го лекува е најдобар во својата област. Старицата знаеше да лекува со тревки.
лекувач | м.
Тој што лекува, а не е лекар, народен лекар. Побара лек од селскиот лекувач.
лекум | прил.
Полека, со лесно, на лесен начин.
лекција | ж.
а) Усно излагање на наставник; предавање. Држи лекции по биологија. б) Целина од материјалот што се предава на еден училиштен час; наставна единица. Денешната лекција по историја беше интересна. Треба да повториш уште две лекции.
леле! | изв.
За изразување болка, страв. Леле, ја скрши ногата!
лелеав | прид.
Што се лелее. Лелеава завеса. Лелеаво здолниште.
лелее | несв.
Ниша, лула. Во таа лулка таа го лелеела својот син.
лелек | м.
Извик што изразува болка, тага. Се слушаа придушени лелеци. Смеата се претвори во лелек.
лелека | несв.
Плаче на глас, испуштајќи лелеци. Лелекаше и си ја кубеше косата.
