лексиколошки | прид.
Што се однесува на лексиколог и на лексикологија.
лексикон | м.
Вид речник во кој по азбучен ред се објаснуваат разни поими, најчесто специјализиран за определена област.
лектира | ж.
Одбрана литература што треба да се прочита за определен период. Неговите дела се незаменлива лектира за милиони читатели. Наставната програма предвидува и домашна и странска лектира.
лектирен | прид.
Што се однесува на лектира, што е лектира. Лектирно издание.
лектор | м.
Наставник по практично учење јазик, обично странски, во високообразовна школа.
лекторат | м.
Наставна дејност во практичното учење на некој јазик како странски во рамките на наставата на универзитет, висока школа. Лекторат по македонски јазик.
лекторира | св. и несв.
Направи, прави лектура.
лектура | ж.
Читање и исправање јазични грешки, јазично уредување на авторски текст.
лекува | несв.
Совладува некоја болест или некоја повреда. Лекарот што го лекува е најдобар во својата област. Старицата знаеше да лекува со тревки.
лекувач | м.
Тој што лекува, а не е лекар, народен лекар. Побара лек од селскиот лекувач.
