липало | ср.
Кожинче што го отвора и го затвора влезот на воздухот во гајдата.
липач | м.
липицанер | м.
Расен коњ добиен со вкрстување, (според ергелето во Липица, Словенија).
липне | св.
липов | прид.
Што се однесува на липа. Липов чај. Липово дрво. Миризбата доаѓаше од липовата гора.
липовина | ж.
Липово дрво што се употебува за градба или огрев. Масата и комодата беа од липовина.
липот | м.
Испрекинат, грчовит плач. Силен липот му ја тресеше снагата.
липса | св.
За животно ‒ пцовиса, умре.
липта | несв.
лира 1 | ж.
(муз.) Жичен музички инструмент со три до осум жици. Нежните звуци од лирата уште му одекнуваа во ушите.
