личнотија | ж.

личноќа | ж.

личовит | прид.

личота | ж.

личотија | ж.

Силно изразена убавина. Телесна личотија.

личоќа | ж.

лиша | ж.

лишав | прид.

Што боледува од лишај, има лишаи. Детето со лишаво лице застана да се поздрави.

лишави се | несв.

Заболува од лишаи, му се појавуваат лишаи по кожата. Тој се лишави по лицето.

лишај | м.

(бот.) Нижо растение кое расне, се шири по камења, дрва и друго, обично со форма на лушпи или влакна; Lichenes.