личнее | несв.

Е убав, станува убав; со својата убавина краси нешто. Што повеќе расте, се повеќе личнее. Со својата зелена руба горите личнееја по планините.

лично | прил.

а) Со учество на самото лице, сам, без посредник. Лично му кажав. Лично го донесе. Лично сум согласен. б) Во непосредна врска со сопствената личност, непосредно, интимно. Од постапката, беше лично погоден. Лично се познававме.

личноќа | ж.

личност | ж.

Човекот како носител на духовни квалитети и на трајни, доследни манифестни особини со кои се изделува како единка и се разликува од другите во општествената заедница. Го гледаше како расте, се развива и станува зрела личност. Историска личност.

личнотија | ж.

личовит | прид.

личоќа | ж.

личота | ж.

личотија | ж.

Силно изразена убавина. Телесна личотија.

лиџба ¹ | ж.