лиџба 2 | ж.
лиџбина | ж.
лиша | ж.
лишав | прид.
Што боледува од лишај, има лишаи. Детето со лишаво лице застана да се поздрави.
лишави се | несв.
Заболува од лишаи, му се појавуваат лишаи по кожата. Тој се лишави по лицето.
лишај | м.
(бот.) Нижо растение кое расне, се шири по камења, дрва и друго, обично со форма на лушпи или влакна; Lichenes.
лиши | св.
Направи некој да остане без нешто; одземе некому нешто. Го лиши од слобода. Ќе го лишат од наследство.
лишка | ж.
Ѕвер; животно. Ја зеде кожата од лишката, и замина. Од шумата се слушаа гласови од секакви лишки.
Лоара | ж.
Река во Франција.
лоби | ср.
Влијателна група луѓе или заедница кај членовите на парламентот или на некое гласачко тело.
