логор | м.

Место каде што привремено престојува некаков колектив (војска, извидници, спортисти, работници на изградба на некои објекти) обично под шатори. Воен логор. Извиднички логор. Цигански логор.

логораш | м.

Лице што претстојува во логор.

логорски | прид.

Што се однесува на логор. Логорски оган. Логорски живот.

логорува | несв.

Претстојува во логор. Ова лето логоруваат на планина. Логоруваат блиску до селото.

лоен | прид.

Што е од лој. На масата гореше лоена свеќа.

лоен | прид.

Што излачува лој, што се однесува на лој. Лојни жлезди. Лојни наслаги.

лоеница | ж.

Свеќа направена од лој. Во собата светеше слабо светло од лоеница.

лоест | прид.

Што е заситен со лој, што е мрсен; Пресече од лоестото овчо месо. Сркаше од лоестата манџа.

лоец | м.

ложа | ж.

Посебно ограден дел во театар или во сала за приредби, со засебен влез и удобни седишта, најчесто наменет за угледни посетители. Царска ложа. Седеше во дното на ложата.