ложач | м.
Лице што ги ложи големите печки во фабричките погони, парни котли, локомотиви и други такви слични уреди. Беше ложач на локомотива. Од погонот излезе исцрнетиот ложач.
ложи 1 | несв.
Става облоги на болно место. Цела ноќ го ложеше детето со ладни облоги. Го ложеше удреното место со кромид и сол.
ложи 2 | несв.
Пали оган, става дрва во печка и сл.
ложник | м.
Черга од волна, козина или од коноп што служи за покривање. Легна и се покри со ложникот. Отиде да го доткае ложникот.
ложница | ж.
лоз | м.
Лотариски лист. Отиде во лотаријата да купи лоз. Продавач на лозови.
лоза | ж.
Повеќегодишно дрвенесто растение што дава зрнести плодови ‒ грозје; Vitis vinifera. Винова лоза. Дива лоза. Седевме под шарената сенка на лозата.
лозанка | ж.
лоза_1
лозар | м.
Човек што се занимава со лозарство. Лозарот ги кроеше лозниците.
лозарство | ср.
Земјоделска гранка што се занимава со одгледување винова лоза.
