мрачева | ж.

Темнина.

мрачен | прид.

Исполнет со мрак, темен. Мрачен тунел. Мрачна визба. Мрачна ноќ. Мрачно море. Мрачна шума. Мрачна пештера.

мрачило | ср.

мрачина | ж.

Мрак, темнина. Во крчмата беше матна мрачина. Светлоста од ламбата одвај ја пробиваше мрачината.

мрачи се | несв.

безл. Се спушта мрак, се стемнува. Се мрачи. Се мрачеше над езерото.

мрачка | ж.

Слаб мрак. Децата играа на сокакот до првата мрачка.

мрачнина | ж.

Мрак, темнина. Народното творештво му овозможило на народот да истрае низ мрачнините на вековите.

мрачно | прил.

Темно. Во салата беше мрачно.

мрачност | ж.

Состојба и особина на тој што е мрачен, на тоа што е мрачно; нерасположеност, намуртеност. Ја памети мрачноста на мајка му. Мрачност и мраз си носеше во душата.

мрва | ж.

Ситно парче од леб или од друга цврста храна; трошка.