мунѕа | ж.
Прекор, незлонамерен подбив или клетва; подбивен гест со дланката упатено кон лицето што се прекорува. Стариците ја испратија со мунѕи. Му пушти лоша мунѕа. Децата му правеа мунѕи.
мунѕоса | св.
Прекори, искара, проколне. Таа луто го мунѕоса.
муниција | ж.
Куршуми (поретко и други експлозивни убојни средства: мини, бомби и сл.) Боева муниција. Маневарска муниција. Фабрика за муниција. Немавме муниција за пушките. Штеди муниција.
мур | м.
мура | ж.
Бела елка; Pinus peuce.
мураќип | м.
Мастило за пишување, црнило, туш. Испишан е со блед мураќип.
мураќиплија | прид.
Мастилен. Пишува со молив мураќиплија.
мурал | м.
Слика нацртана директно на ѕид.
мургав | прид.
Со темен тен, црномурен, темен. Му пребледе мургавото лице. Мургава девојка. Беа мургави од прав. Мургава крава.
мургавина | ж.
Состојба на тоа што е мургаво.
