нарачница | ж.
нарачувач | м.
Тој што нарачува нешто.
нараџба | ж.
на'рга се | св.
Се наработи тешка, неблагодарна работа.
наргиле | ср.
Вид ориенталско луле за пушење што има сад со вода низ која се прочистува чадот.
наред | прил.
По ред, еден по друг, во некаков редослед. Ги примаше сите наред. Куќата им беше наред со куќите на побогатите во градот.
наредба 1 | ж.
Службено усно или писмено барање што задолжително треба да се изврши; заповед.
наредба 2 | ж.
Начин на уредување, распоред, ред, организација на сè што се наоѓа и на однесувањето во дадена средина (стан, куќа, просторија и сл.). Секоја куќа си има своја наредба.
наредбодавец | м.
Тој што издава наредби, тој што дал наредба.
нареден | прид.
Што е на ред, следен, иден (во просторот и во времето). Нека влезе наредниот. Со нетрпение ја чекаа наредната смена. Во наредната година се запишал на студии. Во наредните денови ќе биде постудено.
