начелен | прид.
Што се однесува на начело; што е заснован на општи начела, што е даден во општи црти. Начелно решение. Начелен став. Начелна дискусија.
начело 1 | ср.
Основна поставка во сфаќањето на нешто, основно правило на однесување; принцип.
начело 2 | прил.
На челно место, пред сите. На софрата домаќинот седи начело. Оддома тргнаа сватовите начело со музика.
наченка | ж.
Откинато, откршено парче од нешто.
начепка | св.
Со чепкање, рачно обработи доволно или поголемо количество (волна и сл.).
начепне | св.
Открши, откине малку од нешто. Ја начепна тортата.
начесто | прил.
Со повторување во куси временски растојанија. Од некое време почна начесто да ги посетува пријателите.
начеток | м.
почеток.
начешла | св.
Со чешлање убаво замазни коса наназад. Косата му беше секогаш начешлана.
начин | м.
Постапка при вршењето на некоја работа. Начини на употреба на апаратот. Начин на производство. На еден или на друг начин. На ист начин.
