нависне | св.

Обвисне на, над нешто, висне – за множество. Нависнал на прозорецот. Нависна над оградата. Нависнале зрели, крупни гроздови. Гранките нависнале доземи.

нависоко | прил.

Во височина, на поголема височина, со висок глас. Лета нависоко, гледа нашироко. Чадот се креваше нависоко. Уште од портата свика нависоко.

навистина | прил.

Вистински, вистинито, во стварност. Тој навистина е многу влијателен. Навистина не знам што да ви кажам. Луѓето навистина веруваа. Навистина се излекувал.

навистински | прил.

навитка | св.

Навие, намота околу нешто; Го навитка водилото околу роговите. Ја навитка ортомата на самарот. Старицата навиткуваше предено во клопчиња.

навлажи | св.

Направи нешто да стане влажно, натопи во течност. Ја навлажи крпата со рака и му ја стави на гради. Ја навлажни малку кошулата за да ја испегла.

навлака | ж.

Облога од ткаенина, кожа и сл. за перница, јорган, фотелја и др.

навласи | св.

Со гребни расчешла, обработи коноп.

навлачи | св.

Влачи (волна, лен) во определено или во големо количество.

навлегува | несв.