наврзница | ж.
(обично во мн.) а) Излишни зборови, зборување што било (при озборување, расправија и сл.). б) наречница_1
наврзок | м.
наврнат | прид.
Накиснат од врнеж, од дожд.
наврне | св.
Заврне, напаѓа многу дожд, снег. Овој месец наврна многу дожд. На планинските врвови веќе наврнало снег.
наврти | св.
Впери оружје. Му ја наврти пушката. Топовските цевки ги навртија кон горните куќи на селото.
навртка | ж.
Машински елемент обично во форма на шестострана призма со отвор што е во внатрешната страна спирално нажлебен.
наврши 1 | св.
Договори свршувачка на момче или на девојка.
наврши 2 | св.
Врши жито во определено или во големо количество.
наврши 3 | св.
Наполни определен број години, достигне определена возраст во години.
навтаса | св.
Достигне определена возраст за нешто, неопходен развој, зрелост. Децата навтасаа за училиште. Грозјето навтаса. Тестото навтасало.
