неспокојство | ср.

Состојба на душевен немир; вознемиреност. Со напор го криеше своето неспокојство.

неспоредлив | прид.

Што не е споредлив, што не може да се споредува. Неспоредливи големини. Неспоредливи особини.

неспособен | прид.

Што не е способен; некадарен. Неспособен човек.

несправедлив | прид.

Што не е справедлив. Несправедлива пресуда.

несразмер | м.

Отстапување (обично преголемо, неоправдано) во соодносот по некоја мера, по цена, качество итн.; несоодветност, непропорционалност. Трошоци во несразмер со добивката. Плата во несразмер со трудот. Цена во несразмер со квалитетот на производот. Тежина во несразмер со висината.

несразмерен | прид.

Што не е сразмерен. Несразмерна потрошувачка во однос на бројот на населението.

несреден | прид.

Што не е доведен во ред, што не е добро уреден. Несредена соба. Несредени документи. Несреден живот. Несредени односи.

несреќа | ж.

Лош настан, лоша случка, голема, тешка загуба. Сообраќајна несреќа. Авионска несреќа. Алкохолизмот е голема несреќа во семејството.