наголта се | св.
Со голтање внесе во себе големо количество храна, течност и сл. Додека пливаше, се наголта вода.
нагон | м.
Вродена способност, инстинкт, на живите суштества (луѓето и животните) несвесно да вршат определени дејства заради своето одржување и за одржувањето на видот.
нагонски | прид.
Што се однесува на нагон, што е предизвикан од нагон. Нагонска страст. Нагонски пориви.
нагоре | прил.
Насочено во височина, кон горе. Искрите летаа нагоре. Гулабите се устремија нагоре. Погледна нагоре.
нагорен | прид.
Што се качува нагоре, стрмен. Многу нагорни скали. Нагорно место. Нагорни патишта.
нагори | св.
Со горење начне, оштети малку, делумно.
нагорнина | ж.
Нагорно, стрмно место на пат, на рид и др.; Местото е малку нагорнина
нагорничав | прид.
Што се качува нагоре, стрмен. Нагорничав пат. Нагорничаво место.
нагорниште | ср.
Одвај се искачија по нагорништето.
нагорчи | св.
Покаже малку горчлив вкус. Лебот ми нагорчи.
