ништоверец | м.
Тој што не прифаќа, не признава ниедна вера, безверник; атеист.
ништожен | прид.
Сосема мал, незначителен; безначаен, неважен, безвреден. Ништожна заработувачка. Ништожна помош. Ништожен дел. Ништожно учество. Ништожен придонес.
ништожество | ср.
Безначајност, безвредност.
ништожник | м.
Ништожен човек. Не ќе најдеш меѓу нив чесен човек – само лажливци, лицемери, ништожници.
но 1 | сврз.
Најизразит спротивен сврзник.
но 2 | чест.
На почетокот на реченица, често на почеток на нов пасус за воведување нова мисла сосема различна од претходно кажаното. Начинот на кој е предочена тематиката го одразува нашиот менталитет, провинциски и подбивен. Но, каква и да е вистината во нив и без оглед на тоа што одразува таа, сепак тој ја прифаќа како своја...
нобеловец | м.
Добитник на Нобелова награда.
нов | прид.
Што е скоро направен, штотуку пронајден, што не е или е малку употребуван. Нова облека. Нова кола. Нова куќа. Нова сорта пченица. Нова болест. Нова песна. Ново оружје.
Нова Гвинеја | ж.
Остров во Малајскиот Архипелаг.
новак | м.
Тој што е нов во нешто, што од неодамна се занимава со нешто; неискусен.
