нормативен | прид.

Што ги содржи нормите, што се однесува на нормите. Нормативна граматика. Нормативен прирачник.

нормативизам | м.

Пракса според која скоро во сите јавни дејности се одредува норма, пропис.

нормира | св. и несв.

Определи, определува, постави, поставува норма.

нормирец | м.

Лице кое ги следи и кое ги определува нормите.

норне (се) | св.

Норфолк | м.

Град во Велика Британија.

нос | м.

Орган на мирисот и еден од дишните органи, кој се наоѓа на средината од лицето кај човекот и на предниот дел од главата, над устата, кај животните. Грбав нос. Чпртав нос.

носалка | ж.

носатен | прид.

Што е дома ткаен, наменет за носење. Носатно платно.

носач | м.

Тој што носи, што се занимава со носење, со пренесување.