нагрли | св.

Копајќи, нанесе земја околу коренот на растение (компир, пченка и др.). Го нагрливме компирот.

нагрне | св.

Префрли, наметне нешто без да се облекува заради заштита од студ, ветар и др. Ги нагрнаа долгите гуњи и излегоа. Нагрни го детето да не му студи.

нагрозди се | св.

Се народи, се насобере, се појави во поголемо количество. Гранките се нагроздиле со петровки јаболка. Јато риби се нагроздија околу лебот.

нагрсти се | св.

Напечали, заработи, дојде до многу пари и др. Му тргнала работата и се нагрстил пари. Во војната се нагрстил пари за цел живот.

нагруби | св.

Направи нешто да биде грубо; нагрди. Ѝ ја нагрубил ликата. Го нагрубиле неговиот човечки лик. Му се обрати со зборови што го нагрубуваат јазикот.

нагрува | св.

Грува доволно или големо количество пченица, пченка и др.

наѓубри | св.

Стави на обработливо земјиште вештачко ѓубре или гној, нагнои. Ги наѓубри нивите пред есенското орање.

над | предл.

Со пространствено значење: а) место што е погоре, повисоко од означениот предмет. Над самото село почнуваше густа дабова шума. б) од горната страна на нешто. Над вратата беше закачен свадбен венец.

над- | предл.

(нат- пред безвучна согласка) Глаголите со оваа претставка најчесто значат: а) дејство што надминува, надвишува исто такво друго дејство во однос на брзина, времетраење, квалитет, степен и сл. (надвика, надгласа, надживее, наттрча, натпее, натпие, натфрли), б) извршување на дејство над нешто, одозгора (надвисне, надлета, наднесе, наткрили). Кај именските зборови означува: а) објект што е продолжение или се наоѓа врз тоа што е именувано со основниот збор (надградба, надвозник), б) лице или институција од повисок ранг во однос на означеното во основата (надвојвода, надбискуп, надбискупија), в) определба дека нешто се наоѓа повисоко, погоре од нешто (надбубрежен, надморски, надземен, надгробен), г) признак во определена мера (натпросечен, натчовечки), д) дека нешто не зависи, не е обусловено од означеното во основата (наднационален, натпартиски).

надава | несв.