надвратник | м.
Греда, дрвена или бетонска, што се става над вратата.
надвјаса | св.
Со вјасање надмине, измине некого, во вјасање натпревари.
надгласа | св.
Добие поголем број гласови од друг при гласање.
надгласи | св.
надгледува | несв.
Врши надзор, чува, проверува безбедност, однесување при работата и др. Го надгледуваше извршувањето на задачите. Лично ги надгледуваше и затворениците и нивните чувари.
надгледувач | м.
Тој што надгледува нешто по службена должност.
надградба | ж.
Тоа што е надградено на веќе изграден објект. Дозвола за надградба.
надгради | св.
Изгради над веќе изграден објект.
надгробен | прид.
Што е поставен над гроб или на гроб. Надгробен споменик. Надгробна плоча.
наддава | несв.
