набобри | св.
набоде | св.
Закачи на повеќе места шилести предмети (колци, игли и др.). Набоде неколку колци на меѓата.
набодина се | св.
Бодина доволно, до задоволување.
набодна | ж.
Долга вила со два шилци за пренесување, товарење снопови.
набожен | прид.
Кој верува во бога, побожен. Набожни луѓе. Набожен народ.
набожник | м.
Набожен човек, верник.
набои | св.
Нанесе боја на нешто. Го набои цртежот со црвена боја.
набој 1 | м.
Набиено место, оток на стапалото, на петицата.
набој 2 | м.
Исполнетост со некое својство. Емоционален набој. Творечки набој. Содржински набој. Експресивен набој.
набојадиса | св.
Намачка со боја,
