набоде | св.
Закачи на повеќе места шилести предмети (колци, игли и др.). Набоде неколку колци на меѓата.
набодина се | св.
Бодина доволно, до задоволување.
набодна | ж.
Долга вила со два шилци за пренесување, товарење снопови.
набожен | прид.
Кој верува во бога, побожен. Набожни луѓе. Набожен народ.
набожник | м.
Набожен човек, верник.
набои | св.
Нанесе боја на нешто. Го набои цртежот со црвена боја.
наболедува се | св.
Боледува долго, до определено време.
наболи ме | св.
Почувствува слаба болка. Раната ме наболе малку. Пак почна да го наболува бубрегот.
набор | м.
Тоа што е набрано; набере 2. Набор на кошула. Набор на завеса.
набори се | св.
Се бори доволно, долго, до задоволување.