намачка | св.
Покрие нешто со слој од маст или од густа течност. Намачка путер и мармалад на лебот. Си ги намачка рацете со крем.
намек | м.
Збор или израз со кој само се наговара, се загатнува нешто без да се искаже мислата јасно, отворено. Не сакам разговори ниту пак намеци околу тоа дали е ова решение правилно. Во неговото искажување се чувствуваше благ намек на незадоволство.
намекне 1 | св.
Направи да стане нешто меко. Го намекна сувиот леб со вода за да може да го издроби.
намекне 2 | св.
Загатне нешто, се искаже со намек, здржано.
намеле | св.
Сомеле доволно, определено или големо количество.
намена | ж.
Однапред определена цел за што ќе се употребува. Селското гумно имаше намена и на селско игралиште. Секое божјо создание си има своја намена. Производи со украсна намена. Секој дел има своја намена.
намени | св.
Направи, произведе, подготви нешто за определена цел. Еден дел од зеленчукот го намени за преработка, а другиот го продаде. Две слики намени за продажба. Произведуваа облека наменета за покрупни жени.
наменски | прид.
Што се однесува на намена, што е наменето. Наменско производство. Наменска продавница.
намера | ж.
Замисла, решеност да се направи, да се постигне нешто. Има добра намера. Чесна намера. Цврста намера. Јасна намера. Успеал во намерата.
намерачи се | св.
Покаже желба да добие нешто, има мерак за нешто, фрли мерак. Се намерачиле на хотелот и базенот да ги купат некако.
