наминум | прил.
На минување.
намири | св.
Заврши определени работи, уреди што треба. Дури ги намири бабата работите, децата позаспаа.
намириса | св.
Стави, прсне мирис на некого, на нешто. По потстригувањето, берберот подобриот муштерија и ќе го намирисаше малку. Ја намириса гостинската соба.
намирисува | несв.
Мириса малку непријатно, лошо, на расипано, има необичен, непријатен мирис. Месото намирисува. Сирењето не е добро, намирисува.
намирница | ж.
Прехранбен производ. Секоја намирница треба соодветно да се чува. Месото е намирница со висока хранлива вредност. Намирниците земаат најголем дел од семејниот буџет.
намисла | ж.
Мисла, помисла за нешто, за некоја намера. Добра намисла. Тој немаше лоша намисла.
намисли | св.
Смисли нешто, дојде на идеја. Тој што ќе намисли, тоа и го прави. Намислил да го менува занимањето.
намќор | м.
Нечовечен, лош, поган човек. Намќор голем беше, ни на живо се смееше, ни на мртво плачеше.
намќорест | прид.
Што има особини на намќор, што е намќор.
намќоречки | прил.
Како намќор, на намќорски начин. Намќоречки го погледна и ништо не му рече.
