напне | св.
Силно оптегне (лак, жица, платно и др.). Ветрот ги напна платната, и коработ мирно заплови.
напнува (се) | несв.
напова | несв.
напои | св.
Даде некому да пие. Ги собра децата, ги нахрани и ги напои. Отиде да го напои добитокот.
напокрива | несв.
напокрие | св.
Покрие добро, доволно. Го напокри детето и го остави да спие. Ги напокри крушите со слама да втасаат.
наполеон | м.
Златна монета од 20 франци со ликот на Наполеон I или на Наполеон III.
наполица | ж.
Договор за работа со туѓ имот (земја, добиток и др.) при што заработеното се дели наполу меѓу работникот (наполичарот) и сопственикот на имотот.
наполичар | м.
Тој што работи на наполица.
наполичарски | прид.
Што се однесува на наполичар и на наполица. Наполичарски обврски. Наполичарски односи.