нар 2 | м.

Легло од штици наредени на дрвени ногалки. Седнаа скрснозе на наровите и ги зачадија чибуците.

нараби | св.

Направи раб, подвитка и зашие раб на ткаенина; пораби.

наработи се | св.

Работи многу, до изморување. Денеска се наработивме.

нарав | м.

Својствата на личноста; карактер, темперамент. Благ нарав. Весел нарав. Незгоден нарав. Чуден нарав.

наравоучение | ср.

Поука, предавање, пренесување определени правила, норми на однесување.

нараѓа | св.

Роди многу деца.

нарадува се | св.

Помине доволно време во радост со некого, со нешто. Да поживееше уште малку, да им се нарадуваше на децата. Не можеше да им се нарадува кога ги виде. Не ѝ се нарадува на колата, само што ја купи, му ја украдоа.

нараза | ж.

Почеток на оболување кај растенијата. Да ги напрскаме цвеќињата, им се јавила некаква нараза.

наразговара се | св.

Помине долго, до задоволување, во пријатен разговор.