омадри | св.
Вразуми, опамети. Не можеше да ја омадри.
омае | св.
Занесе, замае, замелуши, зашемети со нешто. Близината на морето го омаја.
омаен 1 | прид.
Што е замаен, зашеметен. Надвор паѓаше дожд, па бев омаен и нервозен.
омаен 2 | прид.
Што омајува, што занесува. Омајна убавина. Омаен мирис на липите.
омаж | м.
Изложба, сценско или уметничко дело со кое се изразува почит кон некоја личност.
омажена | прид.
За жена – што е во брак. Минаа години и таа е сигурно веќе омажена.
омажи | св.
Даде некому за жена (ќерка, сестра, роднина). Децата ги израсна, ќерките ги омажи. Ја омажија со стројници.
омака | св.
омаленост | ж.
Состојба на тоа што е омалено.
омали | св.
премали.
