опет | прид.
За човек – вообразен, надмен, надуен. Опет човек.
опето | прил.
Надмено, самоуверено. За мене ли зборуваш? – праша опето тој.
опечали се | св.
Се потруди, се помачи. Се опечали да ме скрие. Се опечалив повеќе да ти донесам злато.
опече | св.
Изгори, добие изгореница, рана. Само осетив како цевката отскокна и нешто како да ме опече.
опивен | прид.
Што опива. Опивна миризба.
опивка | ж.
Бесвесна состојба предизвикана со наркотично средство; наркоза.
опие | св.
Доведе некого во пијана состојба со алкохолна пијачка. Постојано му ја полнеше чашата, како да сака да го опие.
опиен | прид.
Што е во пијана состојба; пијан.
опили | св.
За птица – изведе пилиња; Под стреата направија гнездо и тука се опилија.
опина | несв.
