отаде | предл.

Со пространствено значење – положба од подалечната страна на предметот во однос на говорното лице, од таа страна. Темен се облак зададе отаде село. (нар.поез.).

отаден | прил.

отаден | прид.

Кој е оттаму, тамошен. Топката ја зедоа отадните деца.

отапеност | ж.

Состојба на тој што изгубил осетливост, свежина на духот. Отапеност на сетилата.

отапи | св.

Стане тап; неостар. Што е ова, отапеле сите ножеви во куќата.

отвор | м.

Дупка на нешто, празен простор на преграда оставен за поминување, за вградување на нешто и сл. Отворот што го направивме во ѕидот беше доволен да поминеме од другата страна. Отворот на бунарот беше оставен непокриен. На ѕидот имаше оставено отвори како пушкарници.

отвора | несв.

отворач | м.

Направа за отворање на нешто (шишиња, конзерви и сл.). Отворач на конзерви.

отворен | прид.

Глаголска придавка од отвори.

отворено- | претс.

Како прв дел од сложенка со кој се означува светла нијанса на некоја боја: отвореножолт, отворенозелен, отвореносин, отвореноцрвен итн.