отпади се | св.
Се отуѓи, се оддели од некоја група. Детето се отпади од дома.
отпадне | св.
Престане да биде во составот на нешто, се откачи од нешто, исклучи од нешто. Од дрвјата отпадна и последниот лист. Косата сосема му отпадна. Малтерот од фасадата отпадна од силните дождови. Ѓонот од чевелот ми отпаднал.
отпадник | м.
Тој што отпаднал, се одделил од некоја група. Отпадник од општеството. Тој е прогласен за отпадник, фракционер.
отпаднички | прид.
Што се однесува на отпадник. Отпаднички групи.
отпадништво | ср.
Постапка и состојба на отпадник. Чувство на отпадништво. Младите благородници ги обвини за отпадништво од верата.
отпадок | м.
Тоа што ќе отпадне од нешто како ненужно; отпад. Насекаде имаше расфрално отпадоци од храна.
отпадочен | прид.
Што се состои од отпадоци. Отпадочни материјали.
отпара | св.
Оддели нешто што е пришиено, сошиено; отшие. Го отпара подвивот од палтото. Го отпара патентот од старото здолниште.
отпат | прил.
Настрана од патот, од правецот на движење. Не одам често на тој пазар, отпат ми е.
отпатен | прид.
Што се наоѓа надвор од правецот на движење. Отпатно место.
