оголее | св.

Остане без растителност, без лисја, без влакна и сл.; оголи 2. б).

оголеност | ж.

Состојба на тој што е оголен или на тоа што е оголено.

оголи | св.

Направи да биде гол, соблече, открие до голо; разголи. Девојката ги оголи рамениците. Детето ги оголи колената и влезе во вода.

огологази | св.

Разголи некого, покаже нечиј газ. Мајката го огологази детето и го изми во реката.

огори | св.

огорчен | прид.

Што е бесен, гневен, лут, навреден од некого или од нешто. Тој беше огорчен од загубата на жената. Огорчен човек. Огорчен во душата.

огорчи | св.

Осети горчлив вкус. Оревот што го пробав, ме огорчи.