одвет | м.

Одговор. Тој никому одвет на даде.

одвети | св.

Одговори. Не сакаше ништо да одвети.

одветрум | прил.

Одеднаш, неочекувано. Одветрум му дошла болеста. Одветрум му дојде тешко на душата.

одвечер | прил.

Од претходната вечер, од вечерта спроти определен ден. Квасот требаше да биде замесен одвечер.

одвејува | несв.

одвие | св.

Одвитка, развитка, отвори нешто завиено вадејќи му ја обвивката. Детето го одви подарокот. Тие го одвија пакетот уште на пошта.

одвик | ж.

Напуштање, губење навик / навика за нешто; одука; навика. За сѐ има навика и одвика

одвикне | св.

Натера некој да се откаже од некаква навика, одучи некого од нешто. Го одвикнав синот да јаде со отворена уста. Таа го одвикна мажот да излегува секоја вечер.

одвинти | св.

Отвори, одврти нешто стегнато со винт. Ги одвинти сите делови од машината.

одвитка | св.

Одмота, одвие, отвори нешто завиено, развитка; завитка. Го одвитка врзопот и од него извади парче леб и сирење. Тој го одвитка од вратот волненото шалче.