Плачковица | ж.
Планина во Македонија.
плачлив | прид.
Што е склон кон плачење, што плаче многу или често за сенешто, што е плачко. Плачливо дете.
плаши | несв.
Задава некому чувство на страв. Тој ги плашеше домашните со своето чудно однесување. Полјакот со викање го плашеше јатото чавки. Планината го плашеше момчето со нејзината дивина и непристапност. Ненадејните средби ја плашеа девојката.
плашило | ср.
Направена човечка фигура од стари партали и поставена на нива, на лозје и сл. со цел да ги плаши птиците. Плашило за на бостан.
плашица | ж.
Вид риба во Охридското Езеро, ситна и со седефно сјајно тело; Alburnus albidus.
плашичар | м.
Тој што лови плашици.
плашичарка | ж.
Вид риба летница што се храни со рибата плашица во Охридското Езеро.
плашичарник | м.
Рибарска мрежа со која се лови рибата плашица.
плашлив | прид.
Што многу се плаши, што лесно се плаши. Плашливо дете.
плашливец | м.
Лице што многу и лесно се плаши; плашливко.
