палец | м.
Најдебелиот прст од раката или од ногата. Десен палец. Отисок на палец. Палци на нозете.
палечник | м.
палешт | прид.
Што има многу лут вкус. Палешта пиперка.
пали | несв.
Прави нешто да гори. Коледарите палеа оган.Тој трипати палеше чкорче во темницата. Мајсторот палеше нова цигара.Тој го палеше лулето со гламја од огништето.
паливо | ср.
палијатив | м.
Лек за привремено смирување на болките.
палијативен | прид.
Што има својство на палијатив. Палијативна мерка.
Паликир | м.
Главен град на Микронезија.
паликуќа | м.
Тој што намерно запалил куќа некому; тој што подметнува пожар.
палило | ср.
Средство за палење, сè што служи за палење.
