Пловдив | м.

Град во Бугарија.

пловен | прид.

По кој може да се плови. Пловна река.

пловец | м.

морепловец, морнар.

плови | несв.

Се движи по површината на водата или во неа, за пловен објект ‒ брод, подморница, лаѓа. Коработ пловел на север. Чунови со платна пловеа по езерцето во паркот.

пловидба | ж.

Пловење на бродови по мориња, езера, реки. Речна пловидба. Прекуокеанска пловидба.

пловка | ж.

пловност | ж.

Можност, способност за пловење. Пловноста на реката е добра.

плод | м.

Кај растение ‒ а) орган што се развива од оплоден цвет и во кој се развива семе. Плодот на јаболкницата е јаболко. Овошките веќе имаа зрели плодови. Јаболкницата првпат заврза плод. б) (само едн.) Сиот род на едно растение. Оваа слива дава многу плод. Оваа сорта дава плод многу доцна.

плоден | прид.

Што дава многу плод, што раѓа многу. а) За земја. Плодна земја. б) За година, временски период. Плодна година. Плодни денови.

плоди | несв.

Создава, раѓа, оплодува. Ветер ги плоди сите родни места. Дождот ги плоди тие води.