погали | св.
гали_1
поган 1 | м.
Тоа што предизвикува гадење, одвратност. (обично за лазачи). Не оди таму да не нагазиш на поган.
поган 2 | м.
поган | прид.
а) Злобен, пакосен; одвратен. Го познаваа како многу поган човек. Погана душа. б) Многу лош. Погано куче. Погано време. Погана зима.
поганец | м.
Поган човек, злобник. За тој поганец нејќам ни да чујам.
погани | несв.
Прави нешто да биде нечисто; валка, загадува. Ги избрка кучињата да не го поганат дворот.
поганија | ж.
Поган човек. Оди, поганијо една, ти ли ќе ме учиш мене.
поганство | ср.
поганштилак | м.
поганштина | ж.
Особина на тој што е поган, својство на тоа што е погано; подлост, гадост.
