покаса | св.
Касне малку или малку повеќе. Мувите ме покасаа. Болвите го покасале.
покасне | св.
Земе, изеде малку храна. Покаснаа малку од вечерата и си легнаа. Покаснете нешто пред да си одите.
покастри | св.
Кастри малку, кратко време. Тој ја покастри оградата.
покатоличи | св.
Направи некого да стане католик. Тој го покатоличи целото семејство.
покачи | св.
Премести предмет повисоко; поткачи. Покачи го лебот на горните полици за да не го јадат мравки.
покашка | св.
Кашка, валка во кал малку, кратко време; Детето ги покашка чевлите.
покашла | св.
Кашла малку, неколку пати. Таа покашла дискретно.
покајание | ср.
Чин на каење, на покајување. Покајанието беше многу тешко за него. Отиде на покајание кај родителите.
покајник | м.
Тој што се кае. Покајниците чекаа пред портата.
поквака | св.
Квака малку; Гуската поквака.
