полноќен | прид.
Што се однесува на полноќ, што се случува на полноќ или околу периодот непосредно пред и по полноќ. Полноќен час. Полноќна средба. Полноќна програма. Полноќни разговори.
полноќница | ж.
Полноќна црковна служба, полноќна литургија.
полов | прид.
Што се однесува на пол1. Полова припадност. Полов орган. Полов живот. Полови односи.
половен | прид.
Употребуван, користен предмет. Половни возила. Половна облека. Половни плочи. Половни книги.
полови 1 | несв.
Дели на половина, двои наполу, преполовува. Тие го половат имотот.
полови 2 | св.
Лови малку или уште малку.
половина | прил.
Количество приближно или точно до средина или дополу од нешто; полу, дополу. Половина ден. Стигнавме до половина пат. Одевме половина час. Половина килограм.
половина | ж.
а) Еден од двата приближно еднакви дела, од нешто преполовено. Тие присвоија половина двор. Половината од имотот. Половината од куќата е моја. Половина лубеница. б) Дел од количество, множество, од определен поим што се добива со делење со два. Половина од сто. Половина месец.
половичен | прид.
Нецелосен, делумен, неполн. Половичен успех. Половична вредност. Половично решение.
половник | м.
Стара мерка, околу 20 оки; половина ведро, котел, половина вреќа. Еден половник вино донесоа. Донесе пет половници брашно.
