препие | св.

Даде некому да испие прекумерно, повеќе од што може да поднесе (обично алкохол).

препили | св.

Пресече, раздели сечејќи со пила.

препира се | несв.

Се расправа со некого, спори. Другарите се препираа за фудбалскиот натпревар.

препирка | ж.

Кавга, расправија, спор.

препис | м.

Препишан текст од друг текст; копија од оригинал (на документ и сл.). Тоа бил препис од постар ракопис. Заверен препис на диплома.

преписка | ж.

Размена на писма, допишување со некого; писмата од такво допишување. Нивната преписка е зачувана.

препише | св.

а) Повторно напише некој текст. Учениците ги препишаа задачите од таблата. б) Напише текст, реши задача, тест (на испит) гледајќи кај друг.

препишувач | м.

Лице што препишува;

препишувачки | прид.

Што се однесува на препишувач. Препишувачка школа.