просветен | прид.

Што се однесува на просвета, на образование. Просветна инспекција. Државен просветен инспекторат.

просвети | св.

Овозможи образование, подигне степен на просветеност кај населението. Го просвети народот.

просветител | м.

Тој што просветува, што шири просвета. Словенски просветители. Истакнат просветител.

просветителски | прид.

Што се однесува на просветител и на просветителство. Просветителска дејност. Просветителско дело.

просветителство | ср.

Просветителска дејност, чин на просветување. Идеите на просветителството и на рационализмот зрачат низ целиот 19 век.

просветлен | прид.

Што доживеал полна хармонија на духовното и телесното во спознавањето на себеси. Просветлен ум.

просветление | ср.

Јасност на сознавањето.

просветли | св.

Доживее состојба на полна хармонија на духовното и телесното во спознавањето на себеси. Боже, просветли му го умот на кутриов човек.

просвири | св.

(ирон.) За човек или инструмент ‒ почне да свири. Е кога и тој просвирел.

просева | несв.