простосрдечен | прид.
Што е со искрено, отворено срце; простодушен. Простосрдечен човек.
простота | и.
Својство на тоа што е просто; едноставност. Простота на стилот.
простотија | ж.
Неукост, незнаење.
простотилак | м.
простран | прид.
Што зазема голема површина, што има доволно простор. Простран стан. Пространа тераса.
пространствен | прид.
Што се однесува на пространство.
пространство | ср.
Простор, област што опфаќа големи димензии. Големи пространства се покриени со шуми. Водно пространство. Небесно пространство.
простре | св.
Рашири за да покрие поголем простор, постеле. Простре слама по подот и сите исполегнаа. Го простре килимчето наземи.
прострели | св.
Со куршум, стрела и сл. Куршумот го прострели во градаите.
проструи | св.
Струи воздух. Низ отворениот прозорец проструи свеж воздух. 2 Струи течност. Низ вените повторно му проструи крв.
