раскопачувач | м.
Лице што раскопачува. Двајца раскопачувачи направија патека меѓу дрвјата.
раскопина | ж.
Раскопано место заради откривање предмети од стара култура;
раскопка | ж.
раскопка | св.
Раскопа малку или уште малку. Раскопка низ дворот и седна да се одмори.
раскопне 1 | св.
Раскопа малку или уште малку;
раскопне 2 | св.
За мраз, за снег ‒ почне да се топи. Мразовите раскопнеа.
раскопча | св.
Откопча, отпетла, распетла, делумно се ослободи од облека; Таа ја раскопча кошулата. Тој ја раскопча блузата на детето. Тој го раскопча палтото и седна.
раскорне | св.
Искорне на повеќе места, повеќе или уште малку повеќе. Раскорне треви. Раскорне плевел.
раскоси се 1 | св.
Почне засилено да коси трева и сл.; Момчето се раскосило, цела ливада ја искоси.
раскоси се 2 | св.
Многу се загрижи; Старата се раскоси, цела ноќ не спиеше.
