расколеба | св.
Предизвика колебање, сомневање кај некого, предизвика неувереност во нечии постапки и намери. Тој ги расколеба селаните. Таа ги расколеба младите. Тој ги расколеба присутните. Тажниот настан ги расколеба сите.
расколебано | прил.
Колебливо, несигурно, нерешително. Зборуваше расколебано.
расколне | св.
Почне многу, засилено да колне, проколне многу. Старата ги расколна сите, почнувајќи од најблиските.
расколник | м.
Лице што внесува раскол. Расколниците први проговорија. Недоверливи расколници на нашата идеја.
раскомати | св.
За храна (леб, пита и сл.) ‒ раздели, раскрши комати на делови, на парчиња. Таа го раскомати лебот и им го подели на децата. Питата ја раскоматија уште врела.
раскомотен | прид.
Глаголска придавка од раскомоти.
раскомоти | св.
Расоблече, симне од некого облека за да се чувствува комотно, поопуштено, послободно. Таа го раскомоти детето. Таа ја раскомоти старата.
раскопа | св.
Со копање направи, прошири бразда; изврши обработка на земја со копање; копа 1 и 4. Тој ја раскопа нивата. Кртови ја раскопале градината.
раскопан | прид.
Глаголска придавка од раскопа.
раскопачи | св.
Расчисти, откорне, искорне, отстрани дрвја, шума и сл. со копање; ископачи. Селаните ги раскопачиле лозјата.
