ректорство | ср.
Должност на ректор. Ректорството го доживуваше како голема обврска.
ректум | м.
Крајниот дел од дебелото црево.
релаксатор | м.
(техн.) Апарат што вибрира и овозможува опуштање на мускулите. Релаксаторот се користи секојдневно по десет минути.
релаксација | ж.
Опуштање. закрепнување, разонода, психички и физички одмор. Релаксација по напорната работа.
релаксира | св. и несв.
Опушти, опушта; разоноди, разонодува, закрепне, закрепнува психички и физички. Новата програма релаксира и смирува.
релаксиран | прид.
Што е опуштен, што е ослободен од психички притисок и од физички напор. Релаксирани гости. Релаксирано момче.
релативен | прид.
Што важи само под определени услови, што може да биде променлив, односен и обусловен од околностите, што нема определена вредност сам по себе; апсолутен. Релативен поим. Релативна рамнотежа.
релативизам | м.
(филоз.) а) Гледиште во теоријата на спознанието според кое секое спознание е релативно зашто е обусловено и зависно од односот и од становиштето на субјектот спрема објектот на спознанието. б) Во етиката ‒ ставови според кои доброто и злото се релативни поими, па оттаму моралните вредности се од релативен (променлив карактер).
релативизира | св. и несв.
Стори, прави нешто да се сфаќа како релативно; Тој релативизира многу животни вредности.
релативист | м.
Приврзаник на релативизмот.
