рипа | несв.

Прави скок; се движи со скокање. Тој рипаше од скокалницата во водата. Надвор децата играа, рипаа и врескаа.

рипач | м.

Лице што рипа, што е добар во рипање; скокач.

рипачка | ж.

рипида | ж.

Тркалезна икона прицврстена на подолг стап, со слика на серафим што ја носат ѓачиња при црковни свечености, осветување цркви и литии, симболично ја претставува војската на серафимите што го окружуваат олтарот.

рипка | несв.

Скока по малку, подрипнува. Девојчето рипкаше покрај мајка си.

рипка | ж.

рипне | св.

Направи скок. Момчето рипна преку прозорецот и влезе во собата. Тој рипна преку подѕидокот и се најде во нечиј двор. Срната рипна преку потокот и се изгуби меѓу дрвјата.

рипс | м.

Ткаенина, вид штоф со вткаени линии. Фустан од рипс.

рипсен | прид.

Што е од рипс. Рипсен комлет.

рипче | ср.