ротира | св. и несв.

Врти, заврти нешто во круг (околу оска или околу точка на ротација). Тој го ротираше глобусот и ги бараше земјите што излегувааат на вода. Ученикот ја ротираше отсечката околу точката А. Циркусантот ги ротираше алките околу својата рака.

ротирачки | прид.

Што се врти, што ротира. Ротирачки казан на машина. Ротирачки огледала.

ротквичка | ж.

Вид мала 'рдоква со црвен корен; Raphanus radiculata.

ротонда | ж.

Валчеста градба со купола.

ротор | м.

Подвижен дел на машина, турбина, електричен двигател и сл. Роторот на динамо-машината добива кружно движење од коленестата оска.

роторен | прид.

Што се однесува на ротор.

рото-хартија | ж.

Хартија што, обично, се користи за печатење весници.

рофја | ж.

рочиште | ср.

Судски претрес, судска расправа, процес. На рочиштето исказ даде главниот сведок.

рошав | прид.

За коса, брада, мустаци и сл. ‒ неуреден, расфрлан, бушав. Рошава брада. Рошава и абрашлива глава.