рудимент | м.

Основа, почеток, почетен стадиум. Фолклорен рудимент.

рудиментарен | прид.

Што е ембрионален, основен, почетен. Рудиментарен облик. Едноставен, рудиментарен вајарски израз.

рудиментација | ж.

Заостанатост во развитокот, спеченост.

рудина | ж.

Планинска полјана. Рамна рудина. Стоката се растури да пасе по рудината.

рудица | ж.

Руда овца, овца со кадрава волна.

рудник | м.

Место каде што се врши ископ на руда. Рудник на јаглен. Рудник на железо.

рудокоп | м.

рудоносен | прид.

Што има лежишта, резерви на руда.

руен | прид.

Најчесто како епитет на вино ‒ црвен; убаво, црвено, бистро. Рујно вино.

ружа | ж.

а) Украсно растение во форма на грмушка, со голем број видови, со трње и со убави цветови во разни бои, со збирен плод во форма на шипинка; роза, трендафил; Rosa. Ружа месечарка. Ружа јазачица. б) Цветот од ова растение. Скина една црвена ружа. Букет ружи. в) Украс, орнамент, везбен мотив и сл. во вид на ова растение. Чаршаф со везени ружи.