рудар | м.
Лице што копа и преработува руда. Првата смена рудари влезе во рудникот.
рударство | ср.
Стопанска гранка што се занимава со ископување и преработка на руда. Месното население се занимавало со рударство.
рудее (се) | несв.
Станува румен, црвеникав. Зората рудее. Рудеат првите сончеви зраци.
руден | прид.
Што се однесува на руда1. Рудно богатство. Рудни наоѓалишта. Рудна жица. Рудни наслаги.
руди | несв.
рудимент | м.
Основа, почеток, почетен стадиум. Фолклорен рудимент.
рудиментарен | прид.
Што е ембрионален, основен, почетен. Рудиментарен облик. Едноставен, рудиментарен вајарски израз.
рудиментација | ж.
Заостанатост во развитокот, спеченост.
рудина | ж.
Планинска полјана. Рамна рудина. Стоката се растури да пасе по рудината.
рудица | ж.
Руда овца, овца со кадрава волна.
