раззине | св.
Широко отвори, рашири уста. Раззини ја устата да ти го видам грлото.
раззори (се) | св.
разигра | св.
Натера некого или нешто да игра, направи некој да почне да игра. Убавата музика ги разигра сите присутни.
разигран | прид.
Глаголска придавка од разигра.
разискри | св.
Почне да прави, да фрла искри, разгори. Кога го расчепка, огнот разискри.
разлабавеност | ж.
Состојба на тој што е разлабавен или на тоа што е разлабавено.
разлабави | св.
Направи нешто да стане лабово, олабави. Разлабави го оглавот на коњот. Ја разлабави краватата и ја раскопча кошулата.
разлава | несв.
Беснее, лудува. Разлава ветер буен.
разлавачка | ж.
Бес, лудување. Не знае што да прави од разлавачка.
разлага (се) | несв.
