разучи | св.

Проучи, продлабочено научи нешто. Првиот дел од испитот го разучи до најситни делови. Проблемот го разучи во целост.

разѕвони (се) | св.

Почне да ѕвони; почне силно, долго да ѕвони. Телефонот се разѕвони уште рано наутро. Што си се разѕвонил толку, ќе го расипеш ѕвончето.

разѕида | св.

Разруши, растури нешто што е изѕидано. Кадата треба да се разѕида за да може да се отстрани.

разјаде | св.

За црви, молци, термити и сл. ‒ изгризе, издупчи. Термитите го разјадоа дрвениот под на куќата. Летото молци му го разјадоа палтото.

разјадлив | прид.

Што може да се разјаде, оштети. Разјадлива супстанција.

разјадоса | св.

Доведе во состојба на јад, гнев, разгневи, разлути. Нејзината постапка го разјадоса.

разјарен | прид.

Што е опфатен со јарост, што изразува јарост. Разјарен ѕвер. Разјарен народ. Разјарен поглед.

разјари | св.

Доведе во состојба на јарост, јад, гнев. Тие зборови го разјарија селанецот.

разјаснение | ср.

разјасни | св.

Направи да стане јасен, разбирлив, пошироко објасни. Откако го разјасни прашањето, собра голем број деца во училиштето. По секоја цена сакаше да си ја разјасни својата положба.